Hipnoza - fakty i mity - Powrót do siebie

Hipnoza często kojarzy się z magicznym snem lub utratą kontroli – szczególnie wśród kobiet, które szukają spokoju, pewności siebie lub chcą uwolnić się od starych schematów. A przecież każdego dnia jesteśmy „hipnotyzowane” – przez media, reklamy, oczekiwania innych. Czas więc odkryć prawdę o hipnozie – narzędziu, które może zmienić życie. Poznaj Hipnoza – fakty i mity.

Budowa umysłu

Aby zrozumieć, jak działa hipnoza, warto poznać strukturę naszego umysłu. Umysł można podzielić na trzy części pełniące różne funkcje. Ważne jest tutaj to, że te części często nie potrafią się ze sobą komunikować.

Świadomość: tu i teraz. To Ty, która działaś, myślisz, decydujesz.
Podświadomość: potężny komputer przechowujący emocje, przekonania i wspomnienia. To ona tworzy obraz Ciebie. Gdy wierzysz, że jesteś pełna energii – tak się czujesz i działasz. Gdy wierzysz, że jesteś zmęczona i niewystarczająca – to również staje się Twoją rzeczywistością.
Podświadomość to część ludzkiej psychiki, w której zgromadzone są treści nieuświadamiane sobie w danej chwili. Jest to swoisty magazyn, w którym zgromadzone są rozmaite doświadczenia, emocje, wspomnienia. Jednocześnie jest to swego rodzaju programator Twojego umysłu świadomego, Twoich reakcji, wyborów i działań.
Nieświadomość: głębszy poziom, gdzie znajdują się wyparte treści, emocje i traumy. One również mają wpływ na to, jak działasz i co czujesz. Nieświadomość może „mówić” na co dzień poprzez, np. marzenia senne, objawy nerwicowe, przejęzyczenia, czynności pomyłkowe.
Różnica pomiędzy nieświadomością a podświadomością jest przede wszystkim taka, że w nieświadomości są treści wyparte. W podświadomości natomiast są treści nie będące obecnie w polu świadomości, często stłumione, lecz mogą być łatwo aktywizowane i przywrócone do świadomości.

Składowe i funkcje umysłu świadomego

Ludzie myślą, że idą przez życie świadomie, a tak naprawdę większość rzeczy, jakie wykonujemy, to wykonujemy podświadomie. Świadomie natomiast używamy:

umysłu analitycznego – do analizowania, rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji;
pamięci podręcznej (roboczej), byśmy mogli normalnie funkcjonować i przywoływać na bieżąco potrzebne nam informacje;
siły woli, która jest dla umysły tym, czym adrenalina dla ciała – pomaga podjąć działanie i wytrwać w nim; – umysłu racjonalizującego, dostarczającego świadomych, często fałszywych powodów, dlaczego robimy to, co robimy.

Składowe i funkcje umysłu podświadomego

Pamięć permanentna, którą możesz sobie wyobrazić, jako zaawansowaną kamerę, która nagrywa wszystko – obraz, dźwięk, smak, zapach, odczucie temperatury, emocje… Nagrywa w sposób ciągły, począwszy od Twojego życia płodowego aż do śmierci. Nagrywa i przechowuje. Do pamięci permanentnej możemy mieć dostęp np. poprzez regresję hipnotyczną.
Emocje, które pokazują wyższość umysłu podświadomego nad umysłem świadomym. W życiu wielokrotnie robimy rzeczy pod wpływem emocji, a dopiero kiedy te emocje opadną, to jesteśmy w stanie świadomie zastanowić się, dlaczego tak się zachowaliśmy. Często z poziomu umysłu świadomego zachowalibyśmy się zupełnie inaczej, niestety w większości przypadków to umysł podświadomy rządzi.
Nawyki, czyli wszystkie czynności, które wykonujemy automatycznie.
Funkcja zwana leniem, która dba o to, by podświadomość pozostała taka, jaka jest. Dba o to, by nie wprowadzać w podświadomości zmian, czyli by odciągać Cię od pomysłu zmiany nawyków czy przekonań.
Najważniejszą funkcją w podświadomości jest samoprzetrwanie, które chroni przed zagrożeniami realnymi (fizycznymi), jak i emocjonalnymi. W przypadku zagrożeń fizycznych funkcja ta sprawia, że reagujemy zanim zdążymy pomyśleć. Jeśli chodzi o zagrożenia emocjonalne, to mobilizuje wszelkie swoje pomysłowe zasoby, by chronić przed ponownym doświadczeniem bólu emocjonalnego, którego wcześniej doświadczono lub, gdy poczucie bezpieczeństwa spada w okolice czy poniżej poziomu ustalonego przez podświadomość do samoprzetrwania. Kiedy funkcja samoprzetrwania znajdzie sposób na ochronę, to potrafi zmienić postrzeganie całej rzeczywistości danej osoby, sterować jej ciałem (nawet wywoływać znieczulenie bólu, zaniki pamięci, halucynacje), jej wyborami tak, by ta osoba korzystała z „bezpiecznego” rozwiązania i kierunku ochrony, jaki wytyczyła jej podświadomość. Niezależnie od tego, czy realnie kierunek ten jest bezpieczny, zdrowy i faktycznie wspierający dla tej osoby.
Funkcja krytyczna świadomego umysłu, która bytuje w świadomym umyśle, ale jest zatrudniona przez podświadomość. Jest, jak ochroniarz, którego zadaniem jest chronić podświadomość i nie wpuszczać sugestii zagrażających samoprzetrwaniu w rozumieniu podświadomości. Nie wpuszczać także sugestii, które wymagałyby od podświadomości wytężonej pracy zmiany wielu nawyków i przekonań. Kiedy bardzo chcemy zmienić pewne nawyki w naszym życiu, a nasza podświadomość uznaje te nawyki za część swojego programu ochrony, to funkcja krytyczna świadomego umysłu nie przepuści naszych nowych sugestii zmiany. Pozostaje nam posiłkowanie się siłą woli, co jest jakby ciągłą walką z samą sobą / samym sobą.

Najważniejsze: to podświadomość kieruje większością Twoich działań, nie świadomość. Dlatego zmiana tylko siłą woli bywa taka trudna.

Czym zatem jest hipnoza?

Hipnoza jest ominięciem funkcji krytycznej świadomego umysłu i ustabilizowaniem selektywnego myślenia (Dave Elman). Jednak to nie oznacza, że jesteś skazana na łaskę i niełaskę hipnotyzera czy hipnoterapeuty. Nie tracisz kontroli. Kiedy odchodzi Twój wewnętrzny ochroniarz, czyli funkcja krytyczna świadomego umysłu, to na straży Twojej podświadomości stajesz Ty sama / Ty sam. Wtedy to Ty decydujesz, czy wpuszczasz daną sugestię do swojej podświadomości, czy nie. Sugestia zadziała tylko wtedy, gdy:

masz wewnętrzne przekonanie, że będzie działać,
wiesz, że jest dobra dla Ciebie,
chcesz jej.

Hipnoza nie zadziała, gdy:

masz obawy lub niewiarę,
jesteś obojętna wobec sugestii,
masz wątpliwości.

Aby w pełni móc korzystać z procesu hipnozy ważne jest, aby były spełnione trzy warunki:

Musisz chcieć zmiany.
Nie możesz się bać hipnozy.
Musisz wiedzieć, czym hipnoza jest (i czym nie jest).

Hipnoza – fakty i mity

Boję się, że nie obudzę się z hipnozy. Słyszałam określenie hipnotyczna śpiączka.
Hipnoza jest stanem zupełnie innym niż sen. W stan hipnozy się wchodzi i się z niego wychodzi, nie ma elementu zasypiania. Hipnotyczna śpiączka nie ma nic wspólnego ze śpiączką w rozumieniu medycznym. Jest to stan głębokiej hipnozy, w której osoba pozostaje i nie reaguje na bodźce, bo jest jej w tym stanie tak dobrze. Natomiast ta osoba słyszy, co hipnotyzer do niej mówi, tylko wybiera nie reagować. Jednakże z doświadczenia wiem, że wystarczy, by hipnotyzer zagroził takiej osobie, że jeśli zaraz nie wyjdzie ze stanu śpiączki, to już nigdy w niego nie wejdzie, to proszę mi wierzyć, ta osoba momentalnie sama z tego stanu wychodzi. To jest tylko dowód na to, że w stanie hipnozy jest przyjemnie.
Boję się, że utknę w stanie hipnozy.
Nie utkniesz, bo wystarczy Twoja jedna mała myśl, że nie chcesz już być w stanie hipnozy i natychmiast z niej wyjdziesz – otworzysz oczy i zakończysz proces.
W hipnozie nic nie będę słyszał, nie będę czuł, nie będę świadomy, co się ze mną dzieje, stracę przytomność.
W hipnozie cały czas zdajesz sobie sprawę z tego, co się dzieje wokół Ciebie. Jedynie Twoja uwaga jest bardziej skoncentrowana na wewnętrznej podróży, a zewnętrzne dźwięki Ci nie przeszkadzają. Co więcej w hipnozie Twoje zmysły często się wyostrzają.
Boję się, że hipnotyzer każe mi zrobić rzeczy, których nie chcę zrobić.
Z tego, co napisałam wcześniej już wiesz, że sugestia hipnotyczna, której nie chcesz nie wejdzie do Twojej podświadomości, a Ty najprawdopodobniej wyjdziesz ze stanu hipnozy. Pamiętaj, że hipnotyzer / hipnoterapeuta nie ma władzy nad osobą hipnotyzowaną, a osoba hipnotyzowana wpuszcza do swojej świadomości tylko te sugestie, co do których jest całkowicie przekonana.
Boję się, że hipnotyzer wyciągnie ze mnie informacje, których nie chcę przekazać.
Nie jest to możliwe, ponieważ Ty cały czas słyszysz pytania hipnotyzera i to Ty decydujesz, czy i co odpowiadasz.

Wiele z tych mitów pochodzi z filmów, pokazów scenicznych czy opowieści. Tymczasem hipnoza to bezpieczny, naturalny stan, który zna każda z nas (np. gdy „odpływamy” podczas jazdy autem). Mam nadzieję, że rozwiałam Twoje obawy dzięki artykułowi hipnoza – fakty i mity.

Jeśli czujesz, że hipnoza może być Twoją drogą do wewnętrznej zmiany – zapraszam Cię do indywidualnej sesji. Zaufaj sobie. Hipnoza to piękna, delikatna forma pracy z emocjami i przekonaniami.

Dziękuję moim mentorom i nauczycielom hipnozy: Dariuszowi Kozakiewiczowi, Sławomirowi Rakowi, Michałowi Cieślakowskiemu, Krzysztofowi C. Hryc za ich wkład w moje zrozumienie i praktykę tej metody.

Masz pytania? Chcesz dowiedzieć się więcej? Napisz do mnie. Z przyjemnością odpowiem.

Z miłością – Hipnoterapeutka kobiet

Zapraszam na sesje hipnoterapii:

Powrót do siebie

Zapraszam do mojego bloga: